Beeldend kunstenaar, (Oosterhout 1952) - woont en werkt in Bavel.

In haar prachtige atelier met zicht op haar levendige tuin vervaagt de grens tussen binnen en buiten. Het wisselende, natuurlijke licht en de seizoenen vormen een inspiratiebron en in deze stimulerende omgeving ontstaan haar schilderijen, glasontwerpen en tekeningen.

Schilderen als poging de tijd te vangen in het beeld. Het verstrijken van de tijd zichtbaar maken. 
De glazen ramen in appliqué techniek, een gebonden kunstvorm, in harmonie met de ruimte.
De tekeningen waarin op een vrije en ongebonden wijze haar levenshouding en stijl tot hun recht komen.
In de schilderijen wil Margriet Oomen het verstrijken van de tijd zichtbaar maken. 

Tijd wordt materie in de elkaar bedekkende verflagen, het voorgaande dringt door de oppervlakte van het huidige heen, het nieuwe vloeit voort uit het oude, daaraan ontleent het diepte, licht en kleur. Zo speelt de tijd zijn rol, vergankelijkheid en verwering laten hun sporen achter op de huid van het schilderij.

Tijdens het lange wordingsproces zoekt het schilderij ook zelf richting: lichtwisseling en associaties zijn als berichten aan de kunstenaar. Zo is het kunstwerk zelf medebepalend voor zijn ontstaan als de kunstenaar bereid is de tijd te nemen, te kijken, door te dringen tot de kern.

In deze fasen van rijping en groei stelt de kunstenaar zich afwachtend op. Het vraagt geduld om dit proces ruimte te geven. Observatie en bezinning leiden tot vereenvoudiging en soberheid om door te dringen tot de essentie van het beeld.

Voor de schilderijen wordt olieverf gebruikt. Laag na laag wordt op het doek gebracht, weer gedeeltelijk weggeschuurd zodat uit de verschillende lagen een homogene maar genuanceerde eenheid ontstaat. Transparantie zorgt voor diepte in het schilderij in plaats van perspectief. Lichtval speelt een grote rol, het maakt de kleuren helder en sprankelend.

De glazen ramen in appliqué, een gebonden kunstvorm, dienen zich aan te passen aan de ruimte. Hier speelt de omringende wereld een hoofdrol. Het invallend zonlicht, verstrijken van dag en nacht, wolkenluchten en regenvlagen worden zichtbaar. De lucht is in het glas gestold, de breuklijnen tekenen een beeld, kleuren mengen zich, vervloeien, lichten op of verdoffen op het ritme van de tijd en seizoenen. Schimmen van voorbijgangers achter het glas brengen beweging in de voorstelling.

In de tekeningen is de versmelting van gedachte en beeld het meest direct. De hand is het eerste instrument, de hand die het potlood omklemt, stuurt en wordt gestuurd.

Potlood, papier, lijn, de beweging van de hand: ze scheppen de ruimte. Schetsen verlangens, vermoedens, herinneringen en leegte. Ontwikkelen bewustwording en stijl.

Overal kun je tekenen, de voorbereidingen en het materiaal zijn minimaal, sober en toegankelijk. In de tekeningen vindt Margriet Oomen een vrijheid en ongebondenheid die haar dicht bij haar levenshouding, haar wezenlijke ik brengen.

Tekst: Marijke Oomen